blog

Met de mantel der liefde

“Als mijn licht is uitgegaan

is het met de pret gedaan

‘k ga naar huis, door de kou

dag meneer en dag mevrouw.”

Op 11 november vierde een deel van het land dat Martinus van Tours eeuwen geleden zijn laatste bezit (een rode mantel) doormidden sneed om te delen met een bedelaar. (In een ander deel van het land vierde men op de 11e van de 11e dat de gekleurde mantel weer aan mocht – het carnavalsseizoen is weer geopend en dat betekent dat er ongetwijfeld bij veel mensen het lichtje is uitgegaan.*) Ter ere van Sint Maarten staat de blog van deze week in het teken van het woord ‘mantel’.

De mantel der liefde

Van de zorgende mantel van Sint Maarten is het niet moeilijk een bruggetje te maken naar De dag van de mantelzorg (10 november). Het woord ‘mantelzorg’ werd bedacht door ziekenhuiswetenschapper Johannes Hattinga Verschure: “Het is onderlinge zorg die verleend wordt door de leden van een kleine gemeenschap. De zorg dient ‘als een mantel, die verwarmt, beschut en beveiligt’.”
In Nederland zijn er zo’n 5 miljoen mantelzorgers. 20% daarvan voelt zich niet gewaardeerd door hun omgeving. En juist die waardering blijkt een goede motivator. Deze groep scoort dan ook lager op geluksgevoel. Dus de vraag is: wie verwarmt de mantelzorger?

Tabberd en mantel

Over verwarmen gesproken: vanaf dit weekend kan de schoen weer bij de schoorsteenmantel gezet worden! Het Sinterklaasjournaal is weer begonnen; niet de perikelen op de pakjesboot zijn onderwerp van gesprek, maar de tijdelijke vervanging van Dieuwertje Blok als presentatrice. Hoewel Merel Westrik positieve reacties oogst, zijn het grote schoenen die ze te vullen heeft (pun intended): collega Jeroen Kramer stelt dat het ingewikkelder is om Dieuwertje te vervangen dan Sinterklaas. Die kun je in je zak (jaja, de zak van Sinterklaas) steken.

Dekmantel

En van de pakjesboot gaan we naar een ander soort vervoersmiddel: fietsen. Je leest het regelmatig: een zaak in legaal product x is stiekem een dekmantel voor een handel in illegaal product y. Maar deze krantenkop verbaasde me: een fietsenhandel in Enschede is een dekmantel voor… gestolen fietsen! Ze verkochten de verboden waar dus gewoon ín de zaak. Brutaal of dom? (Ik ben er nog niet aan uit.)

Vette boete

Fietsen zijn sowieso hét onderwerp van gesprek tegenwoordig, of in ieder geval één soort in het bijzonder: fatbikes. Ook deze week waren er weer talloze overtredingen, ongelukken en boetes. Maar ook veel ongeloof en ontevredenheid over de aankondiging dat er fatbikes voor jongeren komen: het voorstel wordt de mantel uitgeveegd. Er wordt op dit moment veel onderzoek gedaan en de tijd zal het leren of de fatbike ontmanteld wordt…

(Oja, deze post is van Marten Mantel. Jammer dat ie geen Maarten heet, dan was mijn verhaal lekker rond. Helaas.)


* Behalve in Brabant, want daar brandt natuurlijk altijd nog licht.

Ik schrijf iedere week over een onderwerp dat me opviel in het nieuws. Deze week was dat van alles en nog wat met het woord ‘mantel’.
Wil je dat ik voor jouw medium schrijf? Neem dan contact op!

That’s the spirit: opvallende nieuwsberichten over alcohol

“Water is voor de kikkers*”, zei de oma van mijn vriend wanneer ik wilde proosten met mijn glaasje kraanwater, waarmee ze duidelijk maakte dat mijn lievelingsdrankje te ordinair was om mee te klinken. Ik kon het gemeentepils, ganzenwijn of eendenbier noemen, maar zolang er geen alcohol in zat, was het niet toostwaardig. Gelukkig ben ik niet gevoelig voor groepsdruk. Anno 2024 vind ik het eigenlijk heel raar dat ik me moet verantwoorden over waarom ik niet drink. Ik bedoel, de Britse psychofarmacoloog David Nutt stelt niet voor niets: “Als alcohol vandaag werd uitgevonden, zou het in alle landen illegaal zijn.” Onderstaande voorbeelden en anekdotes uit het nieuws van de afgelopen week verklaren misschien wel waarom…


Alcohol maakt meer kapot

We weten het allemaal: don’t drink and drive. Want voor je het weet raak je een paaltje. Of een lantaarnpaal. En twee auto’s. En ram je een huis. Overdreven? Je zou het denken: toch deed een dronken automobilist in het Brabantse Dongen dit deze week. Verderop in Brabant probeerde een dronken Eindhovenaar op twee lekke banden naar huis te rijden. En zo raakten afgelopen week wel meer mensen hun rijbewijs kwijt doordat ze beschonken achter het stuur zaten. Tja, we roepen niet voor niets al sinds 1965: glaasje op? Laat je rijden! (Behalve als je het auto-brouwerij-syndroom hebt, dan geldt het ook als je een bordje koolhydraten op hebt!.)

Veilig geslachtsverkeer

Sinds kort kunnen we een nieuwe variant op die slogan van Veilig Verkeer Nederland maken: ‘Glaasje op? Laat je niet berijden!’ Sinds deze zomer kan het namelijk strafbaar zijn seks te hebben met iemand die dronken is. Je moet heel zeker weten dat iemand het écht wil. Het helpt daarbij als je zelf niet dronken bent, want dronkenschap is ook geen excuus meer (voor zover het dat was) voor het verkeerd interpreteren van signalen. Veilig geslachtsverkeer Nederland dus.

Een bittere nasmaak

Voor iedereen die nu zegt: “Vroeger was alles beter”, heeft het Nationaal Jenevermuseum een interessante expositie over alcohol en slavenhandel. Jenever werd namelijk ingezet als betaalmiddel in de slavenhandel in de Nederlandse koloniën en hoe het de koloniale legers bevoorraadde. “Hiermee doorbreekt de expositie het vaak romantische beeld van de jeneverhandel en legt het de verbanden bloot tussen de alcoholindustrie en koloniale onderdrukking.” Niet echt iets om trots op te zijn dus.

Slecht voorbeeld doet volgen

Van het verleden naar de toekomst: hoe gaan de komende generaties om met alcohol? We weten hoe slecht alcohol voor ons is, maar toch stoppen we er niet mee. Wat is dat voor voorbeeld voor onze kinderen? Welke boodschap geven we ze mee? De Alliantie Alcoholbeleid Nederland lanceerde daarom deze week de campagne: ‘Zien drinken, doet drinken‘, om bewustwording te creëren over de beeldvorming over drank die kinderen krijgen door het drinkgedrag van hun ouders en welk effect dat heeft. Het is namelijk bewezen dat kinderen en jongeren die hun ouders zien drinken, op jongere leeftijd alcohol gaan drinken, frequenter gaan drinken en vaker dronken zijn. Slecht voorbeeld doet dus volgen, maar goed voorbeeld volgens het gezegde ook… Toch maar proosten met water dus. 😉 (Net als mijn ouders deden.)

Zo dronken als een reiger

We hebben het gehad over vroeger, over de toekomst, over grote mensen en kleine mensen. Maar er is nóg een soort die net zo geïnteresseerd is in alcohol als wij mensen: dieren blijken vaker dronken dan gedacht. Hoe dat zit? “Ongeveer 100 miljoen jaar geleden begon ethanol veelvuldig voor te komen, toen bloeiende planten suikerrijke nectar en vruchten gingen produceren die door gist konden fermenteren. (…) Meestal bevat natuurlijk gefermenteerd fruit slechts 1 tot 2 procent alcohol per volume, maar in overrijpe palmvruchten in Panama zijn concentraties tot wel 10,2 procent gevonden.” Veel vragen roept dit bericht op, want wat voor invloed heeft alcohol op dieren, zijn ze zich ervan bewust en kunnen ze verslaafd raken? Maar vooral: zouden zij ook een kater hebben?


*Lang heb ik me afgevraagd waar deze uitspraak vandaan kwam. Tot ik Fred van Leer ooit op tv hoorde zeggen: “Water is voor de kikkers om in te n*ken.” Weten we dat ook weer.

Ik schrijf iedere week over een onderwerp dat me opviel in het nieuws. Deze week was dat alcohol. Wil je dat ik voor jouw medium schrijf? Neem dan contact op!

Shit happens: over poepmilkshakes, poepkunst en een poepautomaat

Een van mijn favoriete Engelse uitdrukkingen is: ‘When the shit hits the fan’. Ik vind ‘m zo lekker beeldend en je snapt meteen wat er bedoeld wordt: het gaat goed mis en hier wil je niet zijn. Of zoals wij Nederlanders zouden zeggen: er is stront aan de knikker. (Toch minder lekker als metafoor, vind ik.)

Hoewel het beeld van een ventilator vol poep je angst zou moeten inboezemen, werkt ie ook enorm op je lachspieren. Maar dat komt waarschijnlijk alleen al door het woordje ‘poep’: veel volwassenen kunnen nog steeds hun lach niet inhouden als ze dit woord horen of zelfs alleen maar lezen. Zijn zij stiekem hun kinderhumor nog niet ontgroeid of is het voor veel mensen zo grappig omdat het nog steeds een taboe (en dus ongemakkelijk) is? Om onderstaande nieuwsberichten over poep kon ik in ieder geval smakelijk (of onsmakelijk?) lachen.

Een grote boodschap

Een koperkleurige drol op een bureau. Dat is het (tijdelijke) kunstwerk dat in de schaduw van het Capitool in Washington te zien is. Met de Amerikaanse verkiezingen in zicht kan het bijna niet anders dan dat het kunstwerk bedoeld is als politieke boodschap. Op een bord bij het kunstwerk kun je dan ook lezen dat het monument een eerbetoon is aan de bestormers van het Capitool bijna 4 jaar geleden door aanhangers van presidentskandidaat Trump na zijn verkiezingsnederlaag. Zij urineerden en poepten in het huis van het Congress (en niet op de wc). Blijkbaar kenden zij geen poepschaamte…

geen poepschaamte voor de bestormers van het Capitool
Foto: Reuters

Poepen in privacy

Over poepschaamte gesproken: ben jij bang dat mensen je kunnen horen als je zit te poepen? Of dat ze je – misschien nog wel erger – poepie ruiken? Het kan nóg een tikkeltje erger: stel dat iemand je kan zién poepen, hoe ongemakkelijk is dat? No way dat je een camera op je wc laat installeren, toch? Maar misschien sta je er wel voor open er een ín je wc te plaatsen? Tech start-up Throne ontwikkelde namelijk een wc-camera die foto’s maakt van je ontlasting om ze vervolgens te analyseren: ‘De foto’s worden direct naar een platform gestuurd waar ze geanalyseerd worden door een AI-algoritme dat Throne samen met artsen heeft ontwikkeld en getraind. En je hoeft niet bang te zijn voor (wc-)pottenkijkers: ‘Hij staat naar beneden gericht, zodat er verder niets op beeld komt te staan.’

Poepautomaat

Misschien vind je het te ver gaan dat er meegekeken wordt naar je poep. Maar kijk jij zelf weleens naar je poep? Uit de kleur en vorm kun je namelijk veel informatie halen over je darmgezondheid. Maar je had ook naar de Dutch Design Week kunnen gaan. Daar stond namelijk een soort snoepautomaat die je laat nadenken over je stoelgang. (Gek woord eigenlijk, stoelgang. Daar maak ik nog eens een podcast over… tbc.) In de automaat zit ook daadwerkelijk iets lekkers: de Feelgut reep, een energiereep die jou helpt beter te poepen. De ontwerpers zijn ook al bezig met andere projecten: “We werken met een toiletleverancier samen. Daar halen we de shit mee op en dat kan weer gebruikt worden voor mest.”

Poepers en piepers

Huh? Bij mest denk je toch aan dierenpoep? (Tenzij we het hebben over kunstmest, dat tegenwoordig gemaakt wordt van aardgas. Maar daar hebben we het niet over.) Vanaf nu mag je blijkbaar ook aan de uitwerpselen van mensen denken. Tenminste, als het aan de Wageningen Universiteit & Research (WUR) ligt: zij oogstten onlangs de eerste aardappels die bemest zijn met menselijke urine. Ze onderzoeken hoe menselijke afvalstromen (dus ook poep!) gebruikt kunnen worden bij het telen van gewassen. Vind je misschien vies, maar nu gebruiken ze daar koeienstront voor, dus is dat minder vies of juist viezer?!


Don’t try this at home: de poepmilkshake

We kunnen het er denk ik over eens zijn dat poep over ons eten op de akkers nog acceptabel is, maar poep ín onze consumpties? Nee toch? Toch zijn er pasgeboren baby’s die als eerste voeding een fles met een mespuntje moederpoep (weer wat anders dan moederkoek) krijgen. Uit diverse studies blijkt namelijk dat kinderen die via een keizersnede ter wereld komen een iets hoger risico hebben op bijvoorbeeld allergieën, omdat ze niet alle bacteriën binnenkrijgen waaraan baby’s in het geboortekanaal wel worden blootgesteld. De baby’s die in een recent onderzoek dus die fles met een korreltje drol hebben gekregen, hadden daadwerkelijk een rijkere darmflora dan de testgroep (die poeploze melk kregen). Een beetje vies, maar vooral mooi nieuws!
Je zou denken dat de volgende disclaimer niet nodig is, maar toch waarschuwen de onderzoekers met nadruk: don’t try this at home. Dus ik herhaal het voor de zekerheid ook nog maar een keertje.

En met dit hoopgevende (ja, hoop, pun intended) onderzoek eindig ik dit epistel met wel heel veel poepnieuws. Aangezien er nog steeds veel poepschaamte en zelfs poepparanoia bestaat, draag ik graag mijn steentje bij aan het bespreekbaarder maken van het onderwerp. (Door erover te schrijven. Praten laat ik aan anderen over!) 💩

Ik schrijf iedere twee weken over een onderwerp dat me opviel in het nieuws. Deze week was dat blijkbaar poep. Wil je dat ik voor jouw medium schrijf? Neem dan contact op!