Een van mijn favoriete Engelse uitdrukkingen is: ‘When the shit hits the fan’. Ik vind ‘m zo lekker beeldend en je snapt meteen wat er bedoeld wordt: het gaat goed mis en hier wil je niet zijn. Of zoals wij Nederlanders zouden zeggen: er is stront aan de knikker. (Toch minder lekker als metafoor, vind ik.)

Hoewel het beeld van een ventilator vol poep je angst zou moeten inboezemen, werkt ie ook enorm op je lachspieren. Maar dat komt waarschijnlijk alleen al door het woordje ‘poep’: veel volwassenen kunnen nog steeds hun lach niet inhouden als ze dit woord horen of zelfs alleen maar lezen. Zijn zij stiekem hun kinderhumor nog niet ontgroeid of is het voor veel mensen zo grappig omdat het nog steeds een taboe (en dus ongemakkelijk) is? Om onderstaande nieuwsberichten over poep kon ik in ieder geval smakelijk (of onsmakelijk?) lachen.

Een grote boodschap

Een koperkleurige drol op een bureau. Dat is het (tijdelijke) kunstwerk dat in de schaduw van het Capitool in Washington te zien is. Met de Amerikaanse verkiezingen in zicht kan het bijna niet anders dan dat het kunstwerk bedoeld is als politieke boodschap. Op een bord bij het kunstwerk kun je dan ook lezen dat het monument een eerbetoon is aan de bestormers van het Capitool bijna 4 jaar geleden door aanhangers van presidentskandidaat Trump na zijn verkiezingsnederlaag. Zij urineerden en poepten in het huis van het Congress (en niet op de wc). Blijkbaar kenden zij geen poepschaamte…

Poepen in privacy

Over poepschaamte gesproken: ben jij bang dat mensen je kunnen horen als je zit te poepen? Of dat ze je – misschien nog wel erger – poepie ruiken? Het kan nóg een tikkeltje erger: stel dat iemand je kan zién poepen, hoe ongemakkelijk is dat? No way dat je een camera op je wc laat installeren, toch? Maar misschien sta je er wel voor open er een ín je wc te plaatsen? Tech start-up Throne ontwikkelde namelijk een wc-camera die foto’s maakt van je ontlasting om ze vervolgens te analyseren: ‘De foto’s worden direct naar een platform gestuurd waar ze geanalyseerd worden door een AI-algoritme dat Throne samen met artsen heeft ontwikkeld en getraind. En je hoeft niet bang te zijn voor (wc-)pottenkijkers: ‘Hij staat naar beneden gericht, zodat er verder niets op beeld komt te staan.’

Poepautomaat

Misschien vind je het te ver gaan dat er meegekeken wordt naar je poep. Maar kijk jij zelf weleens naar je poep? Uit de kleur en vorm kun je namelijk veel informatie halen over je darmgezondheid. Maar je had ook naar de Dutch Design Week kunnen gaan. Daar stond namelijk een soort snoepautomaat die je laat nadenken over je stoelgang. (Gek woord eigenlijk, stoelgang. Daar maak ik nog eens een podcast over… tbc.) In de automaat zit ook daadwerkelijk iets lekkers: de Feelgut reep, een energiereep die jou helpt beter te poepen. De ontwerpers zijn ook al bezig met andere projecten: “We werken met een toiletleverancier samen. Daar halen we de shit mee op en dat kan weer gebruikt worden voor mest.”

Poepers en piepers

Huh? Bij mest denk je toch aan dierenpoep? (Tenzij we het hebben over kunstmest, dat tegenwoordig gemaakt wordt van aardgas. Maar daar hebben we het niet over.) Vanaf nu mag je blijkbaar ook aan de uitwerpselen van mensen denken. Tenminste, als het aan de Wageningen Universiteit & Research (WUR) ligt: zij oogstten onlangs de eerste aardappels die bemest zijn met menselijke urine. Ze onderzoeken hoe menselijke afvalstromen (dus ook poep!) gebruikt kunnen worden bij het telen van gewassen. Vind je misschien vies, maar nu gebruiken ze daar koeienstront voor, dus is dat minder vies of juist viezer?!

Don’t try this at home: de poepmilkshake

We kunnen het er denk ik over eens zijn dat poep over ons eten op de akkers nog acceptabel is, maar poep ín onze consumpties? Nee toch? Toch zijn er pasgeboren baby’s die als eerste voeding een fles met een mespuntje moederpoep (weer wat anders dan moederkoek) krijgen. Uit diverse studies blijkt namelijk dat kinderen die via een keizersnede ter wereld komen een iets hoger risico hebben op bijvoorbeeld allergieën, omdat ze niet alle bacteriën binnenkrijgen waaraan baby’s in het geboortekanaal wel worden blootgesteld. De baby’s die in een recent onderzoek dus die fles met een korreltje drol hebben gekregen, hadden daadwerkelijk een rijkere darmflora dan de testgroep (die poeploze melk kregen). Een beetje vies, maar vooral mooi nieuws!
Je zou denken dat de volgende disclaimer niet nodig is, maar toch waarschuwen de onderzoekers met nadruk: don’t try this at home. Dus ik herhaal het voor de zekerheid ook nog maar een keertje.

En met dit hoopgevende (ja, hoop, pun intended) onderzoek eindig ik dit epistel met wel heel veel poepnieuws. Aangezien er nog steeds veel poepschaamte en zelfs poepparanoia bestaat, draag ik graag mijn steentje bij aan het bespreekbaarder maken van het onderwerp. (Door erover te schrijven. Praten laat ik aan anderen over!) 💩

Ik schrijf iedere twee weken over een onderwerp dat me opviel in het nieuws. Deze week was dat blijkbaar poep. Wil je dat ik voor jouw medium schrijf? Neem dan contact op!