Hey Upper East Siders, Gossip Girl here… and I have the biggest news ever! Wie was pakweg vijftien jaar geleden niet verliefd op de fenomenale outfits van IT-girl Serena, jaloers op de grandioze feesten van Blair of onder de indruk van de fantastische penthouses waar de hoofdrolspelers in woonden? De Amerikaanse dramaserie Gossip Girl liet ons verlekkeren aan de luxueuze leventjes van een high school vriendengroep die opgroeide aan de Upper East Side van New York, maar liet ons ook zien dat niet alles goud is wat er blinkt: een anonieme blogger bazuint onder de naam ‘Gossip Girl’ alle geheimen en misstappen van de rijke tieners rond. Hun populariteit én vriendschap komt onder druk te staan. Met iedere roddel die naar buiten komt, wordt hun zorgvuldig opgebouwde imago steeds een stukje verder aan diggelen geslagen.

Slechte reclame is ook reclame

Het is dan ook een grote verrassing voor velen als uiteindelijk blijkt wie er achter Gossip Girl zit (spoiler alert! – maar dat mag wel, ruim tien jaar later): tot ieders grote verbazing was het een leerling die dolgraag bij de populaire vriendengroep wilde horen, maar gedoemd was een outsider te blijven. Met zijn roddelblog schreef hij zichzelf de wereld van glitter en glamour in, vanuit de gedachte: het gaat erom dát er over je gepraat wordt. 

Slechte reclame is ook reclame, zouden we in de marketingwereld zeggen. Het maakt iets los, mensen praten erover én onthouden je. Het is niet voor niets dat sommige BN’ers zelf een roddeljournalist van de Privé bellen als ze een nieuwe relatie hebben. Maar gaat dat voor iedere vorm van ‘bad press’ op? Een erbarmelijke advertentie voor afwasmiddel is toch echt iets anders dan een gênante roddel over je persoonlijke leven.

Big Brother is watching you

En die gênante roddels, die zijn er veel anno 2022. Juicekanalen schieten uit de grond, met roddelkoningin Yvonne Coldeweijer voorop. Met haar spionnenleger dat altijd en overal een smartphone met camera paraat heeft om het gedrag van BN’ers vast te leggen, is bekend Nederland nergens meer veilig. De eerste rechtszaak is inmiddels geweest en het zal niet de laatste zijn.

You know you love me. Daarmee sloot Gossip Girl iedere blog af. Want ja, het is wel waar wat achterklap betreft: we hate it but we love it. We smullen van geheimen en misstappen als het over anderen gaat, maar oh wee als er een ongemakkelijk gerucht over onszelf of onze geliefden de wereld in gestuurd is. Beetje hypocriet wel.

De moraalridder uithangen

Inmiddels is er zoals van iedere populaire serie uit onze tienerjaren een reboot. Dit keer zit niet een leerling achter het populaire Instagramaccount met achterklap, maar zijn het de leraren die Gossip Girl nieuw leven hebben ingeblazen. Dit keer is de insteek niet om leerlingen belangrijk te maken door over ze te praten, maar juist om ze zich wat meer bescheiden op te laten stellen; met de dreiging van gossip boven je hoofd, gedraag je je vast wat beter, is het idee. De docenten zien zichzelf dus niet als chanteurs, maar als moraalridders. 

Grappig, aangezien dit ook exact de beweegredenen zijn die juice-koningin Yvonne Coldeweijer zegt te hebben voor het fulltime verspreiden van gossip. Ze ziet zichzelf als moraalridder, want ´zij out de shit van BN´ers van wie de traditionele media hen een hand boven het hoofd zouden houden´. Als je kijkt naar de informatie die ze lekte over TVOH, zou je kunnen geloven dat dat daadwerkelijk is wat haar doel en dat van haar concullega juicekanalen is, ware het niet dat BOOS het programma was dat als eerste met het nieuws kwam én het onderzoek deed en dus met de echte feiten kwam. En oké, het gewelddadige filmpje waarbij een rapper het hoofd van zijn vrouw tussen een autodeur klemde werd door Yvonne met de buitenwereld gedeeld, wat de vrouw uiteindelijk heeft geholpen om bij de man weg te gaan. Maar voor je jezelf dan meteen een medaille wil opspelden, is het goed om jezelf in de spiegel aan te kijken.

Hoe zeker was je van deze uitkomst? Ben je ervan overtuigd dat je iemand niet nog meer in de problemen zou brengen of dat je lopend onderzoek niet zou blokkeren, omdat jij het belangrijk vond om als eerste ‘nieuws’ naar buiten te brengen? Ik zet nieuws tussen aanhalingstekens, omdat het probleem met juice is, dat het pas nieuws is als het onderzocht en bevestigd is (zoals BOOS doet, of ‘traditionele media’) en niet wanneer het gedeeld wordt. Dan moet het nog blijken. Want, zoals Yvonne zelf altijd zegt: “Het is maar juice.”

Het is niet ‘maar juice’

Maar goed, ookal is het maar juice; bovenstaande voorbeelden hebben wel bijgedragen aan het bewijzen van ontoelaatbaar gedrag. Alleen zijn dat de uitzonderingen op de regel; 90% van wat er op de roddelkanalen gedeeld wordt, heeft vrij weinig te maken met zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. Zo is vreemdgaan met een volwassen persoon (met consent) wellicht niet zo netjes, maar heeft het niet genoeg maatschappelijke waarde om het in de krant te zetten. Het is namelijk privé; wellicht heeft de vreemdganger toestemming van diens partner of hebben ze een open relatie, weet jij (zij dus) veel? En oja, kijken welke relatie misschien over is en welke niet (‘ze hebben elkaar ontvolgd!’) heeft ook niets te maken met doofpot verhalen. 

Influencer Koen Kardashian kan beamen dat roddels niet ‘gewoon maar juice’ zijn: terwijl hij kampte met suïcidale gedachten tijdens een terugval in zijn drugsverslaving, deelde Yvonne een filmpje van Koen die drugs deed. In het openbaar en dus ook zichtbaar voor zijn familie. Zij noemt het ‘liefde’ en ‘bescherming’, hij noemt het pesten. Want zorgen voor iemand, dat doe je achter de schermen. Hij riep dan ook in een post op om het juice-account te rapporteren. 

We zijn inmiddels een maand verder en het account bestaat nog steeds. Verrassend? Nee. Want deze kanalen zouden niet bestaan, als er geen markt voor was. Hoewel we publiekelijk walgen van de juice channels, smullen we er achter onze smartphones van. Gossip Girl zei het toch al? You know you love me. Zolang het maar niet over ons gaat. XOXO