11.30 uur: een truck rijdt het plein op en stopt voor het bestuursgebouw. Uit het gigantische voertuig komen een paar mannen, gekleed in blauwe overalls, met rode zakdoeken voor de gezichten. Niet veel later halen ze een paar passagiers uit de laadklep: twee jongvolwassen dames, een touw om hun nek.

12.15 uur: uit een brief blijkt dat het gaat om een gijzelneming. De gijzelaars zijn de twee dames: Klaartje en Betsie. De gijzelnemers dreigen één van de twee om te brengen, als hun eisen niet worden ingewilligd. Volgens de briefschrijver willen de dames graag naar huis. 

13.00 uur: de gijzelaars protesteren door heel hard ‘boe’ te roepen. De gijzelnemers lijken niet onder de indruk.

13.45 uur: inmiddels heeft zowel Klaartje als Betsie op straat gepoept. Omwonenden wordt opgeroepen de ramen en deuren te sluiten, in verband met verstikkingsgevaar.

15.30 uur: de dames worden weg gebracht, de rode zakdoeken blijven. De gijzelnemers, die de dames inzetten als chantagemiddel, zeggen nu dat ‘je ook een beetje aan de gijzelaars moet denken’. Het is niet bekend of beide dames ook daadwerkelijk thuis zijn gekomen.

17.00 uur: de gijzelnemers druipen af, ondanks dat hun eisen niet zijn ingewilligd.

21.00 uur: Klaartje en Betsie blijken weer thuis te zijn. Met hun 106 collega’s én huisgenoten halen ze het gemiste werk van vandaag in. Waar ze werken? In een melkfabriek. Of nee, dat zijn ze natuurlijk zelf.